Sevgili Gün Şiiri - Aslıhan Tüylüoğlu

Bir çığlıkla tıkıyor kulaklarını
Şu geçip gittiğimiz zaman

Ben bir söz suyuyum
Taşırım baş ile kalp arasında
Sızlayan şeyi
Bir tomruğa tutunur belki biri
Bir diğeri merdiven dayar insana
Ötekisi buruşturur ezer bir izmariti
Dudağında son bulan yağmuru emer

Ne çıkar yakmaya şafak arasam
Kuşların kanatlarından başlayan resim
Sonra onu akşama saklasam

Hırpalanmış bir kedi yavrusu
Güvensiz taş atan elin verdiği yeme…
Yapraklarından sökülen bir ağaç mevsime…
Ne yapayım benden doğup bana batıyorsa acı
Çaresiz anlatır dil bunu, anlar öteki
Siyahından yapılmışsa gecenin
Fark eder yalınkat yalnızlığı biri

Öylesine suyum kendine dolan
Kime ne anlatıyorsam kendimi
Bin kere çarptım da size ondan
Bu şiir o çarpışmanın sesi