Tam umutlarımın tükendiğini hissettiğim anda
Kendime geldim!
Yok artık hayatımdaki değişiklikler
Benliğimi benden alan değersiz neneler…
Mutluluğum var şimdi umutlarımla beraber.
Yalnızlık yok! Ben varım!
Büyüyorum sanki.
Düşüncelerim evre değiştiriyor.
İsteklerim farklılaşıyor.
Ama bende değişiyorum…
Gitgide anlıyorum fikirleri…
Beni ben yapan bir ışık varmış meğer
Sönmüş ve şimdi geri yanmış.
Bensizliğin kirlettiği vücutlarla birleşmeye kalkmışım,
Çıkmışım gitmişim ben olmaktan.
Kendime getirmeye çalışmışlar beni ama dinlememişim.
Hatalarım izlemiş birbirini…
Gözyaşlarım yüreğime yazı yazabilecek kadar çokmuş meğer…
Şimdi anlıyorum her şeyi, kendimi, düşüncelerimi…
Geri kazandım benliğimi döndüm bana!
Şimdi yeni umutlar ve benliğimle yürüyorum
GELECEĞİME…
Elimden tutan herkesle…
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 19:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!