Sevgili Gamzelim’e;
Bu sabah gönlümün tüm kapıları açıldı sesinin naif tınısıyla ve yüreğimden yüreğine pek çok kelebek kanatlandı. Sesine yansıyan aşk dolu kelimelerin sıcaklığı tüm bedenimi esir aldı birden bire ve ben sadece gülümseyebildim dinlerken seni.
Ne güzelmiş güne aşkla başlamak; gökten yağan ve kimsenin görmediği gül yağmurları ile ıslanmak, sabahın o iç gıcıklayan esintisinde, tüm benliğimi kaplayan huzuru seninle paylaşmak ve sadece hayallerimle sınırlı olan o sonsuz bahçede seni yaşamak, ne güzelmiş...
Kulağıma fısıldadığın tek bir “günaydın” bile, alıp götürüyor bedenimden ruhumu ve sonsuz bir mutluluk girdabına gönüllü giriyorum. Sonra içimden en az kendi mutluluğum kadar seni de mutlu etme isteği geçiyor ve aşkımızın kokusunun sindiği yatağımızdan usulca kalkıp mutfağa gidiyorum. Bilirim seversin kahvaltı ederken gözlerime bakarak sohbet etmeyi, kızarmış ekmeğin yanına sevginle harmanladığın sözcükleri katık etmeyi... Dakikalarca uğraşıyorum en güzelini yapmak ve tek bir eksik kalmadan masayı hazırlamak için. Sonra mutfaktan yatak odasına uzanan o koridorda, sadece kalbimin sesini duyarak ilerliyorum sana doğru, kalp atışım bile “gamzelim” diye atıyor. Ah bir duyabilsen, bir dokunabilsen yüreğimden süzülen o kelimelerin sıcaklığına...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta