Sevgili gamzelime...
Nasıl da isterdim bu yırtık pırtık yaralı kalbimi, bunca yara almadan sana sunabilmeyi... Yaşadığım tüm geçmişim ve sancılarımı silip gönlüne fırtınasız girebilmeyi... Gece yatağıma yattığımda, huzur sunduğun bahçemizde aynı huzurla gezebilmeyi...
İşte bunları düşünüyorum ben gamzelim. Güne başlarken, geceye hasret katarken ve seni tüm benliğimle isterken bunları düşünüyorum ben.
Yaşanmışlıkların gölgesinde üşürken yüreğim, içimi ısıtan sevgine dönüyorum yüzümü ve utanıyorum beni ben yapan dünlerimden. “Keşke” diyorum, “Keşke sadece sen olsaydın ezelimde ve ahirimde “... “ Ne elime başkası değseydi, ne gönlüme sızı girseydi”... Tek sen olsaydın mazimde...”
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız