Sevgili Firdevs.... Şiiri - Yüksel Nimet ...

Dün, yolda sana benzeyen birini gördüm,gidip boynuna sarılıp sarmaş dolaş öpücüklere boğacaktım nerdeyse...Meğer seni ne çok özlemişim,uzaktan gördüğümde sana çok benziyordu...Yanımdan geldi geçti farkettimki senin kadar güzel değilmiş...
Okul günlerimizi çok özlüyorum,oysa okuldayken de ah şu okul bir bitse tatil gelse diye ne çok söylenip dururduk değil mi canım? Şimdi neredeyse elinde cetveliyle ayaklı karpuzu bile özleyeceğim...
Canım arkadaşım ben burada çok sıkılıyorum,abilerim bana kol kanat geriyorlar,bir dediğimi iki yapmıyorlar ama bir kız kardeşin veya arkadaşın yerini tutmaz...Tabii ki hepsinin yeri ayrı da bu başka ne kadar özverili olsalar da hep seni arıyor,özlüyorum...
Aşçı kadın Zeynep bile burnumda tütüyor,kadını maskaralıklarımızla nasıl canından bezdirirdik...Evde kuru fasulye piştiğinde,gözlerim yaşarıyor,biliyorum şimdi muzip muzip gülüyor ve soruyorsun değil mi-Niye soğanı mı yaşarttı gözlerini diye...Seni hınzır seni,yani işte burnum sızlıyor seni ve okulu,o günleri anımsatıyor bana...
Ne eğlenirdik değil mi yemek hanede her bir yemeğe bir kusur bulur,gider kantinin bayat yağlı böreklerini alırdık,biraz da birilerini görmek için tabii,anlarsın işte... Ah o günleri daha çok ararız o günleri...Şimdi sen diyorsundur ki kendi adına konuş ben okulu özlemedim,dersin dersin tabii nasıl olsa senin tuzun kuru benim gibi yalnızmısın?
Henüz iş bulamadığını yazıyorsun,günlerin nasıl geçiyor? Bağlarda üzümler sararmıştır artık değil mi? Seni oralarda güzel sesinle şarkı söylerken hayal ediyorum,ayrıca mis gibi kokular da geliyor sanki burnuma...Bahçeye kendi ellerinle diktiğin,o taze salatalıklar domatesler,tereler,şimdi orada seninle olmak vardı, çık gel dersin bilirim de sağlık sorunum yüzünden gelemem...
Komşu bağın yakışıklı delikanlısı, yine sana kur yapıyor mu? Biz öyle sokaklarda elele gezemeyiz bizi tefe koyar görenler diyordun ya mektubunda, yine hep aynı mı değişen birşey yok mu?
Düşünüyorum da öylesi daha iyi herhalde daha romantik gizemli olunca daha başka yaşanıyordur aşk öyle değil mi?

Geçenlerde Nurhan gelmişti,yine eski günleri ve seni andık kulakların çınlamıştır...Bir markette Özleme rastlamış,evlenmiş çok mutluymuş,bebek bekliyorlarmış.Tayinleri çıkacakmış yakında,biliyorsun çocukları çok severdi ailede tek çocuk olmanın acısını çektiğini söylerdi hep...Onun adına çok sevindim bu habere onun kadar mutlu oldum...Ne düşünüyorum biliyormusun? Biraz birikmiş param var,seninle ya Egede ya da güneyde ufak bir kasabada turistik bir yer açsak,gerçi biz işletme okumadık da ikimiz bir olunca üstesineden geliriz be abi...Abi demişken ona kalırsa kız başımıza oralarda yapamazmışız, en çok ta Suat abim işi bozuyor..Bilmem sen ne düşünürsün, hiç bir şey insanın o yaşlarda hayal ettiği gibi olmuyor,olamıyor çok sıkıldım...Sen cesursun bana biraz cesaret versen bu iş oldu bil,hemde senin fikirlerine ihtiyacım var...
Mektuplarında hep Sedatı soruyorsun eskisi kadar değilse de zaman zaman arıyor beni, uzaklığı bahane ediyor...O telefon açtığında abimler telefona bakacaklar diye ödüm kopuyor ama heyecanı da ayrı güzel...Velhasılı gene de hiç bir şey eski günlerdeki gibi değil...Okulu kırıp deniz kenarına gittiğimiz,Beşiktaşta ki cafeler, yediğimiz çıtır simitler,nerdeyse sapıklarımızı bile özleyeğiz....
Babam yeni evlendiği karısıyla, japonyaya balayına gitti...Sanırım bir kardeşim daha olacak...Hadi hoşçakal ben yazarım yine, sen de yaz öpüldün...

Arkadaşın Seniha.

Arkadaşın Seniha.