Sevgili Evlatlarım

Sevgili evlatlarım
Siz gözlerimin bebeği, yüreğimin yarısı,
Yaşamamın esas gayesi,
Kalem tutan ellerimin mahareti,
Güzel düşünüp güzel görmemin,
Yaşadıklarımdan lezzet almamın ve
Muhabbet fedaisi olmamın iksirisiniz.

Ben meşaketli yolların mutlu yolcusu,
Siz benim güzel umutlarımın arzusu,
Zorları başarmamın, kolaylıklardan kaçmamın cabası,
Ahirette zelil olabilme olasılığının sıkıntısı,
Bile bile yüklendiğim zorlukların tatlı neticesi,
Ve bıkıp usanmadan, doğruluk için çektiğim çilesiniz.

Uzun ve sıkıntılı gecelerimde şevk kaynağım,
Hayattaki en büyük dayanağım,
İçinden içmeye doyamadığım, güzellik bardağım,
En şirin sevda uykusunu çektiğim çardağım,
Çok zor olan bu hayatın mahkemelerinde ha bire yargılandığım,
Ve bitmesini hiç mi hiç istemediğim mazlumluğumsunuz.

Dinlediğim hoyratların yüreğimi rahatlatması,
Of ulan of yerine la ilahe illallah dedirtmesi,
Kainatın harikuledeliğini gördükçe derinden şükretmesi,
Bu kadar canlının, rızkını verene secde etmesi,
Dikilen her fidana can suyunun verilmesi,
Kurt ile koyunun bir arada yaşayacağı zamansınız.

Kabuslu gecelerimin bittiği andaki sevincim,
İnsanların ahde vefalı olmaları için verdiğim uğraşım,
Bu cennet vatanımızın her halukarda kıymetinin bilinmesi,
İçilen her tas sudaki azizliği önemseyişim,
Er veya geç bu fani fünyadan ayrılacağımdaki inancım,
Ve namarde muhtac olmamanız için karınca misali en manidar çabam ve gayretimsiniz.
15/04/2006