Bir bahar günüydü, gördüm ben seni.
Gönlüme yar diye, ördüm ben seni.
Yeter mi sana, Şubat’ın on dördü.
Bu can canan diye tek seni gördü.
Efsane değil adın,Leyla gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim