Sevgili Eşim Aynur Hanım

Ta ezelden sana hayranım
Kaynadı sana canım
Sensiz hiç geçmiyor zamanım
Seninle mutlu olsun her anım…

Her gün işime giderken
Sabah kalkardın erkenden
Kahvaltı yaptırırdın bana sen
Çünkü eğitmişti seni annen…

Her ay verirdim sana maaş
Pişiresin diye bize aş
Her zaman oldun bana sırdaş
Ebedi olduk iki arkadaş…

Beş çocuk büyüttün haram yedirmedin
Hiç kimselere muhtaç etmedin
Onları çoban gibi güderdin
Uçan kuştan bile esirgerdin…

Benden izinsiz bir yere gitmedin
Ne getirdiysem hayır demedin
Bensiz hiçbir lokma yemedin
Evin bereketini eksik etmedin…

Sinirlensem bile ben sana
Cevap vermezdin hiç bana
Çocuklarını alırdın kucağına
Bulunmaz senin gibi bir ana…

Tam 40 yıl geçti aradan
İyi geçindik kalbimizi kırmadan
Daim mutlu kılsın bizi yaradan
Allah cümlemizi korusun nazardan…

Çok zorluklarla kurduk yuvamızı
Çok şükür hep okuttuk çocuklarımızı
Şerefimizle evlendirdik kızlarımızı
Allah kabul etsin dualarımızı…

Evlendikçe çocuklarımız
Dünyaya geliyor torunlarımız
Artıyor Aile sayılarımız
Hiç unutulmaz bu anılarımız…

Yaşlandık artık eleğimiz eleniyor
Çocuklar torunlar el öpmeğe geliyor
Bu dünya fani zaman çabuk geçiyor
Alimde zalimde bu dünyadan göçüyor…

(14 Şubat 2007)