Neşe saçardık çevreye tavla oynayışımızda
Ayağa kalkardık ada her çift atışımızda
Birbirimize sevgi verirdik her buluştuğumuzda
Tohum verirdim, fidan alırdım her karşılaştığımızda
Seni hep anardık her mutluluğumuzda
Tabiattan güzellikten her konuştuğumuzda
Size hep koşardık adaya her uğrayışımızda
Aşırı mutlu idik siz varken yanımızda
Ve şimdi içimizdeki, derin acıyı şöyle haykırıyorum:
Adanın sembolü biberi tuzu
Senin bu soğuk şakan arattı buzu
Nasıl kıydında terk ettin bizi
Yerin cennet olsun unutamayacağız sizi
Arkadaşım can yoldaşım derken
Hep birlikte güzel yemek yerken
Uçtun gittin yalnız bıraktın bizi
Yerin cennet olsun unutamayacağız sizi
Çok muhabbet tez ayrılık getirdi
Sensiz olmak bizi üzdü bitirdi
Ölüm toprak asla silemez bizi
Yerin cennet olsun unutamayacağız sizi
Ferhat, Nilgün sana çok çok üzüldü
O şen şakrat ailen inan süzüldü
Gülen resmin kalbimizden çizildi
Yerin cennet olsun unutamayacağız sizi
Sensiz ada eski tad vermiyor
Yüzler asık artık kimse gülmüyor
Bahar çiçek mutlu etmiyor bizi
Yerin cennet olsun unutamayacağız sizi
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!