Sevgili Dostum Şiiri - Habibe Merih Atalay

Her şeyi yalan
biliyor musun sevgili dostum?
Sevgisi yalan.
Sözleri yalan.
Bakışı yalan.
Hali tavrı yalan.
Duruşu yalan.
Duygusu yalan.
Saçları elleri dizleri göğsü yalan..
yalandan ve bir çok yapaydan oluşma
biliyor musun sevgili dostum,
şu ömür?

Biliyor musun?
Gerçekten mi?
Neden söylemedin peki bana daha önce?
Neden?

Yalan bir vadi var şimdi şuramda..
tam göğsümün üstüne yapılanmış
bir yapyalan vadi bu.

Biliyor musun?
Nasıl?

Nasıl diye sormam çok abes biliyorum.
Olsun ama.
Yine de bilmeyi çok isterim
nasıl bilebildiğini
vadimin de yalan olduğunu
göğsümün üzerindeki
upuzun uzanıp giden vadimin..

Keşke saklamasaydın benden,
bildiğin gerçeğini.
Ama olmuş bir kez.
En azından bundan böyle
benden hiçbir gerçeği saklamayacağına
yemin et! Söz ver!
Sakın sözünden dönme
olur mu sevgili dostum?

Bir kez söz verince artık
sadık kalmalısın sözüne.
Dostların dostluklarının
asıl değeri budur.
Dostlar bir kez söz verince
dönmezler asla sözlerinden.
Dönme sakın sende olur mu
verdiğin sözden.

Gerçi dönersen de
ben sana kızmam yine de.
Bak şimdi bile kızmış değilim zaten.
İşte bak.
Nasıl gülümsüyorum görüyorsun.
Küsen biri böyle gülümseyebilir mi hiç?
Asla.
Küsen biri sadece somurtur karşında.