Sevgili Dostum! Şiiri - Mustafa Bilgili

İşte yine başbaşa kaldık seninle,
Benden ayrılmayan tek dostum,
Halimden anlayan her şeyim,
Elimi uzattığımda, yanımda bulduğum,
Issız,karanlık gecelerde kahrımı çeken,
Yudum yudum içtiğim,nefes nefes çektiğim,
Kara gün dostum,sigaram benim,
Bak Kardelen bile bıraktı gitti beni,
Acılarımla baş başa,yapayalnız,
Uçup gitti hayallerim bir anda,
Ben bu hallere düşecek insanmıydım?
Sende olmasan eğer sevgili dostum,
Çıldırmak işten bile değil,
Güzel günleri geri getirmek mümkünmü?
Kaçan treni yakalamak mümkünmü?
Bunları biliyorum sevgili dostum,
Ama bir türlü de unutamıyorum,
O ceylan bakışlı Kardelen’imi,
Yemeyi, içmeyi,uyumayı unutabilirim,
Hatta ve hatta yaşamayı bile,
Ama onu unutmak ne mümkün,
Bir elimde sen varsın,diğerinde onun resmi,
Buğulanan gözlerle,dalıp gidiyorum hayallere,
Yapabildiğim tek şey de bu galiba,
Ah sevgili dostum ah…
Sende olmasan,sende olmasan eğer,
Çıldırmak işten bile değil.

30.01.1997