Sevgili Dost Şiiri - Zeyneb İçli

Sevgili dost, sana dair bi hasret duygusu dolandı boynuma ,belli ki kalemden sen akacaksın bu gece. Tüm bencil cümlelerime cahil cesaretimle bir yenisini daha ekleyerek başlayacağım sana dair kelâmlar etmeye.Sevgili dost,abartma ölümü arada çık gel.
Bir kıssaydı geldi geçti diyemeyeceğim bir hüzün bıraktın omuzlarımda. Geldi ve mıhlandı. Zamanın eritemediği bakışın ve tebessümün kazındı hafızamın bir odasına.Hayatımın en zor pasajında en toy halime şahittin, Her sabah 'bir daha asla ayak basmayacağım' diyerek girdiğim hastanenin kapısından akşam çıkıp evime dönerken ' yarın yine ve daha güçlü geleceğim ' dedirtten cesaretini , yanımda duruşunu hasretliyorum. Sevgili Dost, abartma ölümü.
Saatler süren teras sohbetlerimizi çekiyor canım, o kadar çok oldu ki perdesiz konuşmayalı, bütün şeffalığım ve dobralığımla konuşmayalı öyle çok oldu ki.İttiraf ediyorum son teras sohbetimizden bu yana payıma hep suskunluk düştü. İçimde kara delikten daha delik bir boşlukla mücadele ediyorum. Zaman yetişemiyor anılarını silmeye, zamandan hızlı koşuyor hatıralarımız. Boynumda ki deniz yıldızın, bileğimde ki sonsuzluğun ve bir iki kare, zaman bizi yenecek gibi değil sevgili dost. Anlatabilmenin ve güvenebilmenin müthiş rahatlığını hissetirdiğin, yaşattığın için minettarım yollarımızı kesiştiren kaderin yazarına..
Sevgili Dost, abartma ölümü arada çık gel...