İlk sevdiğimin saadet’i adı
Köyümden biriydi geçti / gençtim oysa ki
Umursamadı, beni.
Aşık olmuştum ona ak pak bir teni vardı saadet'in.
Hatta şairliğimi de ona borçluyum sanırım.
Ayşin’ di sonrasında beni ilk yoklayan
Şimdi gülüyorum halime / İzmir deydim gençtim henüz.
Ankara da çok kaldım lakin
Sevmedim hiçbirini.
Bir Dilek, tutum sonra aydın elinden
İkinci kez yüzüm aynada
Ordudan da sevgilim oldu adım çıktı
Onunla,
Kanber’in Arzu'suydu oysaki patronuma kadar duyuldu
Utandım !
Melekt'i adı Fatsalı olanın,
Oda geçti / unuttum zamanla.
İstanbul’a gelince.
Duygu'landım / büyük şehirdi burası,
Çok büyük.
Esmer kızla tanıştım sonra,
Öylece kaldı…
Kanber İhsan Öcel
Kanber İhsan ÖcelKayıt Tarihi : 20.5.2019 21:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!