Sevgili bahar,
Odunluktaki faremiz
Bahçende azad edildiğinde,
Çakıyla taze dalı yontarken
Elim kesidiğinde,
Karnımda toprağın serinliği
Solucanı gözümle izlediğimde,
'Bahar' kokardın sen...
Yeşil yada ıslak toprak!
Genzim yanardı çiçek çiçek,
Burnumun ucu sarı olurdu.
Çığlıklar atardım yuvarlanarak...
Burnum aynı burun,
Toprak aynı toprak,
Ama 'ihtiyar' kokuyorsun artık
Ağlıyorum hatırlayarak.
Kayıt Tarihi : 2.4.2003 02:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!