Sevgili Babama Şiiri - Reşat Karabağ

Ben Haziranlarda
Yeniden doğarım; ağlayarak.
Gözyaşlarımda isyan,
Gözyaşlarımda özlem.
Boğazımda hıçkırık,
Haykırışımda çığlık.

Her Haziran’da yeniden başlar,
Zaman tüneline yolculuk.
Bulamam hiçbir zaman senden yana
Bana karşı,
Bize karşı,
İnsanlara karşı
Tek bir olumsuzluk

Haziranlarda yeniden duyarım,
İlkokula başladığım gün
Elimden tutan elin sıcaklığını

Bayram sevinçlerine sevinç katan,
Yeni bayramlıklarımın
Sevincini yeniden yaşarım
Yazı müjdelerken Haziran.

Sırtında ağır mı ağır bir yük varken,
Eksilmezdi lakin artardı
Gözlerindeki ışıltı,
Yüzündeki tebessüm
Benim mutluluğumu paylaşırken.
Büyüktün,
Kocamandın,
Yokluklara karşın,
Yoksulluğuna inat
Mutluluğu bulup,
Altı çocuğunun yüreğine koyarken.

Her Haziran’da yeniden şekillenir beynimde
Her zaman yadırgadığım.
Ulu bir çınara yakıştıramadığım
Gözyaşları.
Ne aczin, ne korkunun ifadesi
O gözyaşları ki;
İnsanları sevmenin,
Adam gibi adam olmanın,
Sessiz, sözsüz, tümcesiz
Anlatılmaz bir ifadesiymiş
Haziranlarda yeniden anlarım, yanılgısız.