Gece kör, ben sarhoşum. Anılar boz bulanık belleğimde. Sen ise, adını koyamadığım acı bir anısın, ya da tadını unuttuğum şarap.
Defalarca söylediğim yalanlarıma inanıyorum artık. “Sevmiyorum” diye haykırıyorum yalnızlığımda. Evet, yalnızlığımda. Çünkü kimse duymuyor bu çığlıkları. Gerçek, gün gibi ortada…
Yalan haykırışların arasında bırakıp gittin beni sevgili…
Dilimin dönmediği cümleler kuruyorum rüyalarımda. Çağrılar bırakıyorum düşlerine. Uykusuz geçecek gecelerde, zorla uyuyorum yüzüne olan hasretim yüzünden. Belki bir gün…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
