Sevgili Avukatın Gözyaşları

Okulları bitirdin mezun oldun
Sarıldın adalete avukat oldun
Gördün adaletin kaç kuruş olduğunu
Belki bir sen vardın, kırılma sende de oldu

Bir rüya idi hayalin
Olmadı mecalin
Sevgi, emek, bir de para gerekti
İlk ikisi neyse neydi
Ama hepsi gerçekleşmedi

Son arzun neydi
Pırıl pırıl sözler mıydı?
Ya da son bir görev mıydı?
Yoksa adaletin tecellisi mıydı?
Hayat çok kısa idi
Anlamaya gücün yetmedi

Kırılma! Adalet terazisi taşıyan kadına
O da bir insan sonuçta
Biliyoruz bu dünyanın ötekisi de yarına

Sen dünü ve bugünü savundum yetmedi
Hakimin eli vicdanı ile cebi arasında idi
Yarına son asıl büyük adalet terazisi.

Ekin Ekşi Yılmazer