Sevgili arkadaşım,
Uzun zaman oldu elime kağıt kalem almayalı.Seninle yağmur havalarda yürümeyi ne kadar çok özlemişim.Sabahları kursa giderken sürekli ben konuşur,sen ise hep beni dinlerdin.
Bana, sen yeter ki konuş hiç susma! Seninle bu şekilde dünyanın öbür ucuna bile gitmeye razıyım derdin.
Bak yine hüzünlendirdin beni. Kedi gibi hain gözüken, ama bir o kadar da şirin bakışların geldi gözümün önüne.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta