Bazen kendi elleriyle hazırlarmış insan
Canından vazgeçerek ölümü.!
Kim bilir ! belki kırdığın bir kalbin
Yada; yıktığın bir yuvanın öcüdür bu ..!
Nevri dönmüş milyonlarca teres
Kutsanıyorken taştan mabetler içinde,
Arami deresinde kaybolup gidiyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta