Sevgili Anneciğim

Sevgili anneciğim,
Yokluğunun kaçıncı yılı bilmem
Hiç saymadım yılları
Hiç olmadıki sensiz bir günüm
Ağladığımda başımı bir boşlukta bulsamda
Biliyordum aslında her boşluğu senin doldurduğunu
Gözyaşlarım yanaklarımda tuzlanırken
Biliyordum dudaklarımın seviyesine gelmeden senin kuruttuğunu
Kim demiş gidenin rahat ettiğini kalanın çektiğini
Hep beraber çekiyoruz ha oradan ha buradan hissediliyoruz işte
Hele birde anneyseniz kaçınılmaz bir kavuşma anıdır bekleyiş
Sevgili anneciğim,
Biliyormusun seni binlerce kez aradım ve binlerce kez buldum
Herseferinde farkını gördüm
Sarılmanın, bakışmanın,kavuşmanın,hele sıcaklığının
Farkını hissettim taş duvarlar kadar soğuktu
İşte hep bu andı tanrı ile aramıza giren musubet
Ben isyan ettikçe bulutların rengi karardı
Olmayacak en güneşli havada fırtına koptu
Yağmur bardaktan boşalırcasına yağdı sel feryat figandı
Ağlama, ağlama diye yaklaşan her el hasretimle yandı
Öfkem öyle kabardı öyle kabardıki saramadı hiçbir kol beni
Endişeli gözler,çekingen yüzler, tesellisi olmadı sensizliğimin