Saçlarla birlikte kırlaştı hayat,
Ben bu yolculuktan alamadım tat.
Dertlerimiz dersen; vermiyor rahat,
Yazılmış yazgıya kim olur imdat?
Senin de gözlerin gönlünce güzel,
Sanki mazimize uzanan bir el.
Bazen gülşenimde bülbülden gazel;
Ardından târumar eden kızıl yel.
Sen ki Acar'mısın; dön aynaya bak,
Bendeki resminle nedendir bu fark?
Ana, baba, kardeş, öteden ırak,
Boyun kıldan ince, böyle emr-i Hak.
Üzül ve tasalan; hepsi nafile,
Gideriz meçhule bir kaç saf ile.
Dünyayı yumak say, dönüşü çile,
Zamanı yorarız şimdi laf ile...
Fatih-İST.14.08.2019
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 15.8.2019 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!