Sevgili Şiiri - Ümit Ay

Yıldızlar birer birer kayıp gittiler,
Bu gece biraz karanlıktır aklımın bir yanı.
Bir bahçıvan çaresizliğidir aklımın diğer yanı

Sevgili ben bu bahçeyi sararsın, kuruyupta çöle boyansın diye yaratmadım...

Sevgili, bu karanlıklar aydınlığın habercisidir,
Aydınlığa uçuşan kuşlarla doludur sana bakan tarafım
Bir tarafım kuruyan gülleri tutsa da, Bir diğer tarafımdır yeşermeye yüz tutmuş çiçek tohumları.

Sevgili, bu kör yağmurlar göz yaşlarımı gizlemekte maharetli değiller
Yağdıkça çoğalır içimde yalnızlık
Yağdıkça zehir olur toprağın göğe bakan tarafı...

Sevgili, Ben bu yağmurları Halfetide bir kara güle bıraktım,
Sandım ki beyaz açar gözümün değindiği tarafı
Sandım ki o topraklar kahpeliği asırların ardına sakladı.

Sevgili, Bir yıldız kaydı,
Bir şehir yıkıldı,
Bir mevsim gününü şaşırdı,
Bir fırtına vurdu,
Tüm çiçekler kurudu,
Yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm.
Hepsinin ağrısı üstüme kaldı...