Sevgili Şiiri - Şükrü Hurma

Sevgili
Hayat bizden aldıklarını; bizi, bize bağışlayarak bizden özür diledi.
Ne güzel şeymiş insanın insanı anlaması, insanın insan için yanması.
Ne güzel şeymiş kitaplardan okuduğum şeylerin başıma gelmesi
Ne güzel şeymiş anlatmaların her türlüsüyle eksik kalacak duyguların yaşanması

Sevgili
Ben dünyanın öbür ucundaki acıyı acım yapar, aşıma katardım
Acıdan, hasretten gayrısı yoktu tasımda
Gecenin bir yarısı uykumdan uyanır kusardım
Kırkının birden kuyrukları dolanır da kırkı birden yuvarlanıp yere düşerdi korkuların
Düştükleri yere onlardan önce varırdım

Sevgili
Hayat bizden aldıklarını; bize, bizi bağışlayarak özür diledi.
Bilirdim bir gün gelip kapımı çalacağını
Bilirdim bana da bir gün güleceğini, beni bağışlayacağını
Ne de olsa Güneş karanlığın ardında öylece kalakalmaz

Sevgili
Seni yaşamazsam hayat beni bağışlamaz!