Sevgili Şiiri - Mahir Erbay Ateş

SEVGİLİ
Ben çocuksu ışıltı bulamamış gözlerini, Ta uzaklardan yüreğime Dokunma nı, Beni başka dünyalara alıp
Götürmeni sevdim...
Sen sustukca sana susamayı, Sana Doyamamayı, Doyulmaz olmanı sevdim...
Gözlerimin, Sen diye dolmasını, Canım deyişinin içimi ısırmasını sevdim..
Ben en çok seni sevdim Seni özledim...
Her gittiginde göz yaşlarımla yıkadım dünyayı.
Seni her buldugumda yeniden döndüm hayata...
Yüzünü görmediğim, varlığını hissetmedigim her gün Ben bir öldüm..
Cok Sevdim..
Ben seni çok başka sevdim..
Kimseyi sevmediğim gibi sevdim..
Yanında olmasam da..
Sana dokunamasam da...
Kokunla içimi dolduramasam da..
Seni uzaktan sevmek zorunda kalsam da, seni çok baska sevdim...
Alıştım dersem yokluğuna sakin inanma...!
Henüz alışamadım...
Değişmedi bende hiçbir şey...
Ben hala tam istediğin gibiyim..
Yalnızım, mutsuzum...
Hala sol yanımda duruyor acım...
Birkaç mevsim daha sürer bu acı..
Birkaç yaz daha...
Ve hala bukadar yanıyorsa canım ne kadar unutabildiğimi sen düşün..
Ateş olmadığı yerden duman çıkmaz sevgili...
şayet Gözümde, gönlümde tütüyorsan içimde Yanıyorsun demektir SEVGİLİ....!