Vakti geldi, ayrılığın..
Neden, sanki kavuşmak üzerine şiir yazamıyorum..
Sanırım tabiatıma aykırı..
Kimseye kalemle gülücük dağıtamıyorum..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Hüznümüz şiirin sonunda tebessüme bulaştı.
Kaleminize sağlık.
Bir otobüs terminali ile ironi tam senlik aslında Şubat :)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta