Sevgili Şiiri - Kubilay Çakmak

Özlem insanın içini bu kadar yakar mıydı sevgili
İnsan korkar mıydı yummaktan gözlerini?
Uzandığın her nesne gözlerine döner miydi?
Sıyrılmak istediğin her düşünce
İpekten yumuşak saçlarına çıkar mıydı?
Tütün yine yakar mıydı böyle ciğerlerini?
Bir bardak çay muhabbete boğar mıydı yüreğini?
Gördüğün her yüz sevgiliye
Düşen her damla ilk öpüştüğümüz güne benzer miydi?
Eskiden de böyle üzer miydi yüreği türküler?
Yeni günlere bu kadar ağır devreder miydi günler?
Gözlerden dökülen bir damla yaş yıkamaz mıydı geceyi?
Ne illet şey ayrılık nefes aldırmıyor, daraltıyor yüreği,
Ve ne kadar yıkarsan yıka geçmiyor
Git gide insanı daha da çok sarıyor
Yokluğun adı hüzün oluyor, özlem oluyor
Akan gözyaşlarıyla ne kadar yıkarsan yıka
Hüzün işlediği yerden bir türlü çıkmıyor sevgili
Özlem eskiden de suskuna çevirir miydi beni