Sevgili Şiiri - Hasan Çanakçı

SEVGİLİ
İçimdeki seni bilir misin ömrüm?
Gelip oturdun ya hesapsız,
Kapıyı açıp girdin içeri.
Kilitleyip ikimizi attın anahtarı sonsuza,
Kimse bilmesin,
Kimse bulamasın,
Kimse erişemesin...

Ayrı bedende iki ruh gibi değil
Tek beden,tek ruh.
Gözlerim sen,elim sen,dilim sen,
Kalbim sen...

Yaşıyoruz işte bir gül gibi
Ben dal, sen daldaki gül.
Açarsın rengarenk,yayarsın kokunu dört bir yana.
Solarsın,sonra yeniden açarsın,
Toprak aynı,tohum aynı,dal aynı
Gül, aynı gül...

Bazen aynaya bakan gözümsün,
Bazen dile gelmiş kalbimsin.
Konuşursun,susarsın,
Ben anlarım senin her halini.
Ben senim,sen bensin...

Uzaklık...Bak bir ürperti çöktü.
Sen benden uzakta,çok uzakta,
Ses erişmez,beden kavuşmaz,
Uzakta....Ulaşılamaz,dokunulamaz,uzak çok uzakta...
Bu uzaklık kalbimi yerinden söktü.
Düştüm yerlere paramparça...
Kimseler toplayamaz,kimseler anlayamaz,
Kimseler duymaz kesilen nefesimi,yankılanan çığlığımı....

Gel etme sevgili,
Ben seninle kazanırım anlam.
Mutluluk nedir desler,
Sevgili derim,yaşamak her anı onunla.
Görmek,duymak,dokunmak,konuşmak
En sıradan,en sade,
Her ne varsa sevgili
Onu yaşamak seninle...

Canım,sonsuz sevdam,
Öfkem,kavgam,susmam,konuşmam
Yaşam sende bulur güzellik,
Nereden çıktı, bu kahrolası ayrılık?
Mesafeler....O dağlar,bu çölller,
Bozbulanık akan ırmaklar,
Uçsuz bucaksız ovalar,
Nasıl ve ne zaman girdiler aramıza?

Gönlümdeki sevgili,
Şimdi böyle uzakta,en uzakta,
Dünyanın sen bir ucunda ben bir ucunda,
Yokluk...Derin bir boşluk,kapanmaz bir yara,
Ben böyle büyütürüm kederlerimi.
Sessiz çığlıklar atarım,
Duyan olmaz,gören olmaz içimi.
Kimseler tanımaz beni,
Bir köşede sessiz,sensiz...

Söyle gönlümdeki sevgili,
Doğan güneşim,gökteki yıldızım,ayım:
Zaman erir mi karlar gibi,
Yoksa eritir mi bizi?

Bekle sevgili kavuşma anını.
Ayrılık yarası kabuk bağlar o gün,
Yine,yeniden yakındayız,
Göz göze,diz dize, el ele...
Canda ten, tende can,
Sevgili,uzakları yakın eden sevgili....

Hasan ÇANAKÇI
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Mayıs 2017