Gülmeyi unutmuşsun kimin için bu hüzün bilemedim sevgili.
Üzüntüler mi haklı çıkaracak bakışlarında ki acıyı korkuyu…
Lay lay lom aşklara sitem dolu susmaların neden benim içimi acıtıyor?
Canının yanması beklide aradığın derinliği bulamadığın kalplerden bıkmış olmandandır…
Anlamlar yüklüyorum sana anlatamayacağım kadar gerçek.
Nedenlerin var biliyorum haklı olduğun sevgisizliğe….
Karanlık bir odada hiç yanmayacak bir ışığı bekliyorum biliyorum.
Ellerim üşüyor ama benim bıktım artık sıkmaktan avuçlarımı sevgili…
Şairin kağıda verdiği duygu gibi seni bana işliyor yaradan ve benim elimden bir şey gelmiyor.
Kayıt Tarihi : 14.11.2017 11:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fırat Engin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/14/sevgili-610.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!