Sevgili. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Sorgulattın bana kendi nefsimi,
Aşkınla mürşitim idin sevgili;
Sâyesinde gördüm nice eksimi,
Gönlüme kibritim idin sevgili..

Ömrümün şükür ki senmişsin kârı,
Volkanlar patlattın gönlümün nârı,
Sen olmasan böyle bilemem Yâr'ı,
Sonsuza tahditim idin sevgili..

Yüzünde okudum Hakk'ın sözünü,
Gayba kapı ettim sanki gözünü,
Kendime klavuz yaptım közünü,
İmânda Tevhit'im idin sevgili..

Senden önce işte öyle yaşardım,
Olur olmaz şeye nasıl şaşardım,
Firâkından sonra Aşkla taşardım,
Yeniden tevlitim idin sevgili..

Hatırladım senle asıl gâyemi,
İbretle seyrettim, aldım pâyemi,
Allah'a adadım tüm sermâyemi,
Elest'e teyitim idin sevgili..

Anladım bu dünya geçici hanmış,
Aşkı tatmayanlar mâlesef kanmış,
Allah'ı gâfiller Kâbe'de sanmış,
Mevlâ'ya mescitim idin sevgili..

Tarsûsî yaşadı, öldü doymadan,
Yerine bil hiçbir kulu koymadan,
Yedi perdeli şu nefsi soymadan;
Benliği tenkitim idin sevgili...

"Adem KAÇAR - 31/08/2017"