Sevgili Şiiri - Sümeyye Batu

Umut beslemek yetmiyor oysa.
O umut yitirilince yarım kalırmış insan.
Kimse dolduramazmış yerini.
Ufacık bir şey kahredermiş.
Mutluluk denilen kaybedilmeye meyilli.
Duygular karmaşık, sevinç yoksun.
Neden demeyi eksik etmiyorum.
Bıraktığım tek kelime "keşke"
"Keşke sevseydin beni" demiyorum.
Geçmiş zamana boğuluyor cümlelerim.
Sensizken ne kadar da yarımmışım.
Yetim çocuktan farkım yok.
Ben böyle miydim ?
Beni bu hale getiren o güçlü şey neydi ?
Bu şekilde bırakıp gitmeyi, sen mi seçmiştin ?
Şimdi adını ne koymalı ?
Korkaklık, kaçış.
Hangisini istersin sevgili ?
Uyuyamıyorum geceleri.
Bu yastık gözyaşlarımla kaplı.
Dinlediğim her şarkıda,
Biraz sen, biraz ben, biraz biz.
Sahi "biz" demişken..
Nasıl geldik bu hale ?
Yine gelsen, yeniden tanısam.
Kızdırsan, küssem.
Sonra sarılınca geçse.
"Ben her zaman yanındayım" deyişlerin hakikate kavuşsa.
Hiç pişman olmazdım.
Üşengeçlik edip sevmemezlik olmazdı bende.
Her zerrene şükrederek, tekrar tekrar severdim.
Gidecekmişsin gibi korkarak,
Bir saniye bile gözlerimi ayırmadan.
Kokunda boğulmak isterdim sevgili.
Ölümü seninle tatmak isterdim.
Yapma be sevgili,
Bize bunu yapma.