Ey fâni sevgili!
Aşkın semâh eder durur başımda,
İsmindir evrâdım duyman sevgili;
Feryâdım dökülür şu göz yaşımda,
Sanırdım hiç bana kıyman sevgili..
Diyârdan diyâra Aşkın gezdirir,
Çileler çektikçe sırlar sezdirir,
Belki de cânından bile bezdirir,
Vicdânın sesine uyman sevgili..
Bal akan dilinle kandırdın beni,
Seviyorsun diye sandırdın beni,
Hasretler içinde yandırdın beni,
Zulümlerine sen doyman sevgili..
Emânet güzellik, zaman alacak,
Kime kaldı dünya sana kalacak?
Azrâil kapını mutlak çalacak,
Gururundan niye cayman sevgili?..
İnat etme! Büyük lafları anma;
İsterim kötüye düşerek yanma;
Hayata dalıp da uzağım sanma,
Karbeyaz kefeni giymen sevgili..
Benim gibi seven var mı ellerde?
Şiirler yaktırdım sazın tellerde,
Yüzümden süzülen ispat sellerde,
Yârin benim niçin sayman sevgili?..
Tarsusi'ye neden bunca garâzın?
Aşkındır gönlüme bütün marâzın,
Ne zaman bitecek bilmem birazın?
Bu işin adını koyman sevgili...
Kayıt Tarihi : 14.4.2017 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/14/sevgili-591.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!