Sevgili Şiiri - Ayten Özgün

Alabildiğine karanlık ıssız ve sessiz geceye
Dalıp sokaklar boyu esrarlı bir uykuya
Yattım ama bir türlü uyku tutmadı gözümü
Taştan duvarlar gibi dikildi her gece karşıma çaresizliğim

İnadına geçmek bilmedi zaman
Sesin hiç çıkmadı kulaklarımdan
Yetmedi mi bunca keder bunca üzüntü
Küçük bir kuş gibi çırpınışlarım

Başkaydı dünya ya benim bakış açım
Ve sana uzun uzun yalvarışlarım
Hiç bir şey istemem hiç bir şey beklemem senden
Ölünceye kadar arkanda gölge gibi

Bırakmayacağım peşini
Tüm kavuşmamış sevgililer adına
Her anı her demi seninle olmak
Yaşantıların en güzeli seni sevmekti

Hiç bir kuvvet bizi ayıramaz demiştik
Düşünemedik bir gün biteceğini
Büyük konuştuk sevgili
Kış gecelerinin zifiri karanlığında

İçime damla damla bir korku birikiyor
Sensizlik beni kahrediyor
Korkuyorum üşüyorum sevgili