Sevgili Şiiri - Atilla Çakır

Damla damla sen yağıyorsun bulutlardan
İliklerim ıslanıyor sicim sicim aşkın ile
sen vuruyorsun denizlerden sahillere
Güneşin sıcak okları seni getirir sevgili

Bir yudum su oldun içimdeki toprağıma
Nefes oldun sönmeye yüz tutmuş ateşime
Yön oldun gurbet meydanlarında yalnızlığıma
Yedi diyar yolcusuyum her noktada sen varsın sevgili

Eriyip damlasam diyorum seni kendimde sezeli
Kül oluyorum yandıkca sırrından ezeli
Üç gün yaşadım bu fenai felekte üç gün
Sabah doğdum akşam öldüm yolum bir sevgili

Varlığımı sıyırıp attım ağır geldi bağrıma
Her ne varsa bende teslim ettim canı aşkına
Dert ile değiştirdim sefamı derman gerekmez
Bildimki toprak canlıyı deniz cansızı kabul etmez

Atilla çakır