Sevgili, yokluğun varlığımın ademi
Bakışların sarhoş ediyor bedenimi
Ayrılık düşüncesiyle uyuşuyor beynim
Duruyor, boş geçiyor her şey
Sen doluyorsun katre katre
Ölüyorum, sen oluyorum artık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta