Sevgili...
Adanışına mahpus minnacık gözlerimde, sen diye kocaman bir serzeniş vardı ya hani,
geceyi mest eden cümlelerinde,bir tepecik vadisinden reyhan kokan bir sahur vakti,
bir erzincan yeşerirdi sukutundan,mavi bir düş olurdu vazgeçemediğim sancılarım,
ben yine nakış nakış arz ederken gözlerini,iki kaşın arasına tutunamadığım ne varsa senden gayrı,
bırakma derdim içimden,ama hep bir dua nazarındaydı kimselerin bilmediği özlemlerim,
Süküt eylerken tebessümün en derin vakitlerinde,bir umut yad ederdim,
senden gitmeyişlerimde,gidemeyişlerimde..
ve bir gün gelmek istediğinde,ya bir yol ver sonu seninle biten,yada bir dal kırığı tutuştur ellerime,
ya gitme benden,yada al bu can-ı nefesimden....
Kayıt Tarihi : 15.7.2014 03:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!