Sevgili Şiiri - Ahmet Mansuri

Korkarım,
Özlem dinmez
Sözcükler anlatmayı bilmez oldu sevgilim,
Saniyeler bile zamandan kopuk.

Korkarım,
Yaşam anlamsız oldu,
Dünya dönse bile zaman dönmez.
Sesler duyulmaz oldu sevgilim.

Korkarım,
Korkmaya başladım sevgilim.
Bu sabah akrep bile pes etti yelkovan kayıp.
Saniyeler bizden habersiz.

Korkarım,
Seni ilk gördüğüm anda ki gibi seviyorum seni.
Cümleler boyumu aşar oldu.
Kaç bin sayfa yazdıysam yetersiz aşkına,
Dün bizde an elimiz de ya biz
Biz birbirimizden habersiz neredeyiz?

Düşünce suçlusu bir ben
Bir de düşünülen sen,
Bir ömür heba edilir de
Ya gelmezsen?

An gelir kopar fırtınalar,
Durgun bir suda boğulmak var.
Bilsem ki en derinde hayat
İntihar için sebep bulmak var.

Anlatılır mı yeterince yaşananlar?
Ritmi bozulmuş iki beden koca cihan var.
El üstünde tutulur da gözlerin
Bir de bana bakmaları var.

Gözlerinin kahvesini saçının güneşini özledim,
Hayat çekilir de sensiz,
Bir de yaşamak var gözlerinde sevgilim.