Sevgili Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Bu satırları göz yaşlarımla yazıyorum sevgili
Sensizlik nöbetlerine giriyorum vakitli vaktisiz.
Bilmelisin rast gele sevmedim seni.
Musallaya koyar gibi başımı sensizliğe koydum
Senin için her gün öldüm sevgili
Yüzümde ki kahkaları hüzün diye taşıdım
Haberin olmadan…

Uyanıyorum senin olmadığın ilk güne,
Kırılmış aynalarda kör bir sabah.
Flu gök yüzü acıtıyor yine içimi
Kırk parçaya bölünmüş soluk benzim,
Geceden kalma,
Aşk acısının yansımaları düşüyor aynaya,
Ben yine susuyorum geceye.

Son sigaramı sen diye çekiyorum içime
Nikotin kokan parmaklarımın arası boş,
Unutmuşum bıraktığımı
Son sigaramda yok, sen gibi…
Yüreğim kara kış ve yüreğim hala özlüyor seni
Ve hala alev alev yanıyor sevgili.

Gözlerimi açmaya korkuyorum,
Korkuyorum; seni bana emanet etmeye
Korkuyorum; kaybolursun bende
Çünkü en çok sen varsın içimde.
Sevgiyle kuşatılmış bir yürek ürkütür seni
Beceriksizce sevmelerimi görürsün.

Sevgili bölme beni sensizliğe
Yüreğimden dökülen her kelime ateş olup
Düşer tenine…

Bölme sevgili

Bölme!

Gamze YAĞMUR