Parmakların saçlarımda gezinirken mısralar dökülmeli dudaklarından, gülüşünle aydınlanmalı günüm... Öyle çok sevmelisin ki beni, benim içim her üşüdüğünde her canım acıdığında benimle kanamalısın... Küf tutmuş yüreğimi yüreğinle sarmalısın... Evet sevgili, öyle sevmelisin ki beni ben öldüğümde sen de ölmelisin...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta