Sevgili Şiiri - Necat Önder

Sanki bir sıtmaya tutulmuştum dün
Hem üşüdüm, hem de yandım sevgili
Mutluluktan inan mest olmuştum dün
Kendimi cennette sandım sevgili

Başımı göğsüne yasladığım an
Adeta aniden donmuştu zaman
Daha bir canlandı damarımda kan
Aşkı yudum, yudum kandım sevgili

Öpüp kokladıkça uçtum göklere
Aşkımı haykırdım tüm meleklere
Nispet olsun diye dün çiçeklere
Güllere ismini andım sevgili

Gözlerim gözünde yandı kavruldu
Sende mutluluğun sırrını buldu
Dün her ıstırabım uçtu savruldu
Yıldızlara selam saldım sevgili

Hüznüm zail oldu, endişem bitti
Seni mutlu gördüm dert uçup gitti
Dün ki halin bana neler vehmetti
Sanki mutlu bir ben kaldım sevgili

Dün seni az çok mutlu gördüm diye
Çıngıraklar taktım döndüm deliye
Azdır hayatımı etsem hediye
Senden dün bir ömür aldım sevgili

Sen beni istersen bir divane san
İster otur bu çılgın halime yan
Deli de, aptal de, ister öyle an
Mutluluğu sende buldum sevgili

Son olmasın bu güzel gün ne olur
Gönlüm yalnız sende teselli bulur
Sen de benim için böyle düşler kur
Dün sevinç gözyaşı doldum sevgili,