Sevgili Şiiri - Vuslat Aktepe

Sevgili,
Hayallerimin rüzgârına kaptırdım dünümü
Beni alıp giden düşlerde ki, alıp götüren
Rüzgârlara

Gerçeğin acımasız suyunda gezinmemeliydi
Oysa parmaklarım
Saçlarına dokunamamalıydı
Sevdalım
Ve
Seni
Hem de
Ta seni
Hiç arzulamamalıydı bu ten

Hayalimin küçücük kenarlarında usulca dolaşmalıydın
Güneşte yıllanan bir kedi gibi
Ağaçların hışırtısında gökyüzünü tanıyan çocuğun
Ve benim
Belki de sadece benim
Duvarlarıma yansıyan o ipiltileri sonsuzca özlemeliydi döşüm

Oysa ağrım
Damla
Damla
Üstelik kuru gözlerim
Yalnızca sızlamakta

Sevgili,
Hiç yanmamalıydı bu can
Ararken nefesini
Üstelik uzak
Çok uzak mesafelerde
Ve rüzgârla kanatlanmalıydı bu düş
Bu falaka
Bu su
Bu işkence
Yalnızca varlığına ithaftı
Büyürken geceler çığlık çığlığa bir deli rüyası
Senin için
Aranırken dağlarda
Katığı soğanımın
Üzümü
Şaşkınca uğuldanan
Kanatlanan
Kuşumun
Hem de
Gagasının
O kırmızı
O titrek
O solgun gözlerinin altında uzanan
Sapsarı gagasının
Yani
Mesele
Kabak kemane gıcırtısını hüzünle iç etmek
Ritimleri sorgusuz kanuna acıyla bakmaktan çok öte
Yani mesele
Sorgularla delinmiş hallerin yarattığı şizofrenlikten bile
Şizofrenin delirmiş hayallerinden de
Ve senin
Üstelik benim
Tenlerimizin tüm dokunuşlarından
Hem de en çok bundan
Öte
Ötede

Yani sevgili
Acıyan karnımın
Delinen
Etinde duyduğum sızıyı
Anlatma da tüm hüner
Bir de seni
Öylesine seni sevmede
Hem de çok
Çok sevmede
Yani sevgili
Hayallerin intikam köpeklerinde
Hadesin derinliklerinde gezinen
Bir kayıkçının elinde ki gümüş bir parada
Orada sızlayan turanın üstünde ki
Yani
Senin sevdanın yüreğimde ki rüşvetinde
Ve büyüsünde
Haykırmanın
Neredesin?