Sevgili Şiiri - Salih İlter

Sevgili,

Gün doğmak üzere;
Boşalan kadehler yokluğunu,
Sigaramın dumanı özlemini yansıtmakta,
Çektiğim her nefeste.
Sevgili,sevgili,sevgili
Senin dünya üzerindeki varlığını,
Yüreğinde ki umudu,gözlerinde ki ışığı,
Bende ki seni karşılayacak kelime mi bilmiyorum,
Bildiğim sana sevgili değil
Sevgilim demek istiyorum.
Hayal,düş,rüya,imkansız...
Aklıma gelen bu matıklı fakat duygusuz anlamları,
Gönlümün silahıyla vuruyorum.
Anladığımı sandığım tüm kavramları
Bir kenara çekip sorguluyorym;
Seyduna nın bilgisini,
Yezid in öfkesini,
Daha da ötesinde
Cebrail in gökten inmesini...
Geriye bir tek sen kalıyorsun.
Ama işin garibi,
Bu satırları okuyacak olsanda,
Ne beni ne sonsuzluğa kanat açıp,
Cenneti yeryüzüne indirecek sevgimi biliyorsun...

Ey sevgili,
Daha fazla düşünüp,yazmayı uygun görmüyorum
Düşündüğüm her an
Tanrının tahtına biraz daha yaklaştığını,
Yazdıklarımın ise senin gönlünden kopmuş,
Kutsal kitabın vahiyleri olduğunu hissediyorum.
Güneş aniden daha fazla parladı,
Sen uyanmış olmalısın,
Sana benzeyecek varlık bulamadığımdan
Artık gözlerimi kapatıyorum,
Kıyamete kadar sürecek olsada
Sana sevgili diyeceğim günü,
Aşk ile bekliyorum....