Sevgili Şiiri - Duygu Kırkız

sevgili,
yadigar kalmış senden bana bir gülüşün
varlığınla bürünmüş bu zavallı beden
bir darbe,bir acı,bir bıçak saplantısıymış hiçliğin
umrumda değilsin dedim ama yalanmış..

bir sevda yüklü şimdi omuzlarımda
hasret mi desem,acı mı,keder mi
hasret de acı,acıysa keder degil mi zaten
bilirsin yükümü,anlarsın beni belki..

sevgili,
şimdi bir koku musun bir an gelipte içime çektiğim
ya da bir rüya mısın uyandığımda aniden cekip gittiğin
yada ah o eski anı defterlerinde yazılan vazgeçilmez misin
dudaklarımdan süzülecek tek sözcüğe mi bakar o ağlamaklı gözlerin

ey sevgili,
yasla başını şimdi,değsin yanakların yüzüme
bırak,bırak dökülsün yaşlar gözünden utanma,sakınma
hissedeyim o yaşları hemde son demine
çekinme benden,uzak durma,kaçınma...

sonbahar dedim belki de en güzel esen yel
ah! o son an,son hatıra
şimdi nerelere gitsem,ne çağırsam,ne etsem
geri getirir mi dersin yüzünde bir gülümsemeyle

sevgili
bu ru,bu beden değişti yıllardan sonra
pişmanım dedim ama neyi değiştirdi
şimdi evlisin,elinde bir çocukla
gel desem,gel,gel geri dönemezsin ki

sevdam...
sevdam şimdi son damla ardakalan kadehinde şarabın
son yudum,son damağımda kalan tadın
es desem es sonbahar! deli yel!
es şimdi tam zamanı kan ağlarken yaralarım
es şimdi tam zamanı şehvetle derisi dökülen hatıraların...