Ey fâni sevgili!
Hakiki Mahbub’a sen basamaksın,
Kalp yarama sanki emdir sevgili;
Gerçeği yalanda sen yaşamaksın,
Karanlık dünyama şemdir sevgili..
Nasıl anlatırım seni sözlerle?
Seyrine dalarım sırlı gözlerle,
Sende ulaştığım öz mü özlerle,
Elest’ten içtiğim demdir sevgili..
Aşk-ı İlâhi’nin şarabı sensin,
İçtikçe kandığım bendeki bensin,
Mahluk âleminde o gizli gensin,
Bütün fikirlere cemdir sevgili..
Firâkın nârında Aşk ile yandım,
Aşk tecessüm etti seni O sandım,
Sen diyerek asıl ben O'na kandım,
Gözlerimden akan nemdir sevgili..
Sevgili avcımdır olmuşum avı,
Yakalar hemencik tatlıdır tavı,
Gönlüm müptelâsı dermânı ravı,
Her an takıldığım yemdir sevgili..
Mecâzi mahbublar Vedûd perdesi,
Sen sendesin daha neyin nerdesi?
Bendeki benler hep fedâ serdesi,
Nefsime vurulmuş gemdir sevgili..
Adem hangi vakte kadar feryâdın,
Zamanla silinir senin de adın,
Sanırlar Aşkının sahibi kadın,
Zâtıma yapılan zemdir sevgili…
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 11:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!