Sevgili-2 Şiiri - Eymen Erdem Akça

Ne mümkün bir hayalle geleceğe taht kurmak
Ne mümkün düşler ile gerçekleri savurmak
Ne mümkün ah ne mümkün uyuyup uyanmamak
Ne mümkün ah ne mümkün bilip hakkı yanmamak

Sular gibi çağlayan seherler olsa yurdun
Sen ey Sevgili tek sen cana bir can olurdun
Sana hasretle yanan kullarında son mecal
Alevlerden savrulan hasretlerde bin melal

Seni andıkça tüten yürekleri kan tutar
Sevdanın anaforu kaçam diyeni yutar
Ne müthiş bir cazibe ne yakıcı alevsin
Seni bilmek ne mümkün öte aşığı devsin

Yolumuza nur koyup aydınlattın ey ışık
Sana uzanan yollar nurlar ile karışık
Sevgi denen halenin en baş halkası sensin
Öteler ötesinden bana doğru gelensin

Ne bu içtinap böyle ey güzeller güzeli
Tut elimizden artık görelim nurlu eli
Sarılıp da öpeyim yılların hasretiyle
Öpeyim yana yana bir çocuk hevesiyle

Kalb evime kurulu en müstesna otağsın
Buyur sultanım gel ki Rahmet-i Rahman yağsın
Seni bilip yanmamak muhal içre muhaldir
Sensizlik dayanılmaz sensizlik izmihlaldir

Gül artık yüzümüze bülbüllerin sevdası
Gül ey yaratılmışın Ona giden sadası
Kainatın nüvesi,çekirdeği,özü sen
Hakikatin müstakim şaşırmayan gözü sen

Dilleri tatlandıran o mübarek ismiyle
Hilkati nurlandıran o münevver cismiyle
Gönüllerin nazenin en nadide gülü sen
Hakkı anan dillerin şakıyan bülbülü sen