Sevgili Şiiri - Belgin Kistavul

Son günlerde ne kadar aciz kaldık,
Bize ait cümleler kurmaktan;
Bugün aramadım seni, sende beni
Farkındamısın artık iki yabancıyız
Beni Seviyorsunmusun.? Diye sorardın ya;
Evet sevgili; seni sevdim tıpkı; bir idam mahkumunun,
Yaşamayı istemesi gibi sevdim..
Gülerdin, bakardım içi gülen gözlerine
Ne kadarda emindim beni çok sevdiğine..
Sevgi bitermi? diye sorduğumda; hayır bitmez sevgili emek verdikçe,besledikçe büyür sevgili derdin.....
Peki ne olduda; neyi besleyemedik,neyi yıprattık ki..? Bitti..?
Şimdi seni sana bırakıp; kendimi alıp gidiyorum....
Bırakıp gitmek belkide zor değil sevgili,
Zor olan aklımın nakliye ambarlarının gel gitlerde seni taşıyamaması
Her seni düşündüğümde;
O senin vurdum duymazlığın, benim hırçınlığım gelir aklıma....
Artık içimden gelmiyor sevdiğin kazağımı giymek,
katladım koydum Birkenara, saçlarımıda uzatmıyorum..
Dün ilk defa sensiz gezdim gezdiğimiz yerleri,
İlk defa anladım, gidişinin acısının içime çöktüğünü..
Kızgınlığımıne sana, nede kendime
Hoyratça harcadığımız zamana;
Bir ara saçların geldi aklıma, Nasılda kırlar düşmüştü şakaklarına....
Olsun yakışıyordu ya sana..
Ya sinemada ilk elimi tutuşunda ellerinin titreşini,
Kulağıma seni seviyorum deyişini
Ellerim donmuştu üşümüştüm..Ellerini aradı ellerim
Omuzuna yaslanıp bulduğum huzuru aradım..
Seni düşünürken söndürmeye korktuğum bir sigara daha yaktım...
Mutluluğun sen demek olduğunu anladım..
Kalbimin içi yanıyor,Dur gitme diyemeyişimin acizliğine..
Özür dilerim sevgili yapamadım;
Birşeyler söylemek için ya hep geç, yada erken kaldım