Sevgili Şiiri - Ayhan Hız

Ellerimiz değmedi ki,
izi kalsın ellerimde.
Dudakların tanımadıki,
kadehten başkasını.
Yüzü kaldı bir,
gözleri kaldı gözlerimde.
Silinmeyen güzelliği sevgilinin..

Kanatlarını çırparak uçup gitti,
yuvasına kuşlar gibi.
Bir sesi kaldı kulaklarımda,
bir de gülüşü sevgilinin...

Güneş gibiydi,hiç batmayan
Sırt verilecek duvardı,dayanağım
Bilincimin atılışı,
gözlerimin açılışıydı sevgili...

Dağ başında unutulmuşluğum
Ayalarıma batan kadeh kırıklarına,
Nehirleşen gözlerime çok geliyor.
Hele o kuş seslimi andıkça gözlerim,
daha bir nehirleşiyor.
Gülüşümün öncüsüydü sevgili
Nerdedir,nasıldır bilir misiniz dostlar?
Hangi ilde sevgili?

Bilincimin derinine inmişsin
Zehir içip,canım kıyamam
Neler çektiğimi,Nerde isem bilirsin
Ben bilemem, neredesin?
Neredesin sevgili?

Sizin oraların kışı soğuktur.
Unut artık soğukluğu sevgili
Yıldızların kayışı gibi kayıver
Ansızın düşüver bakışlarıma
Gel gayrı sevgili...

Değmedi elim,kin ile tutuşup
Bakmadı gözlerim hiç kötülükle
Güneşim ol yine,gülüşüm
Ağlatma yeter artık
ağlatma sevgili...

(Soğucak-12.1.1977)