Sevgilerde Bitermiş Birgün

Çeyrek asrın ardından arta kalan hüzün
Hayaller bilinmezliğe doğru olur sürgün
Boşlukta yürür adım adım yaşanan yıllar
Erişilmez olur hep leylalı sevdalar

Sevgiler de bitermiş elbet birgün
Yüzlerdeki çizgiler çoğaldıkça hergün
Avuçlara düşermiş tel tel saçlar
Buz gibi kışla birleşirmiş baharlar

Bülbül ne bilirmiş derdini solan bir gülün
Deli bir yalnızlık sürer yüreğimde hüküm
Bir yıldızlı gece varmış, bir de kara geceler
Yine bana düştü bir garip yolculukta sefer

Ellerinde bitti buz gibi eridi ömrüm
Gecenin renginde gördüğüm sadece ölüm
Yüreğimde açmadan kuruyan çiçekler
Alıp başımı gitsem bırakmaz ki çileler.