Yokluğunda kağıtlar,kalemlerdi biten,
Sonra sevgiler tükendi.
Diz boyu nefretlere battık,bulandık
Vurduk insanları zehirli bakışlarla,
Üzerlerine topraklar attık...
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı,
Ne ben güldüm,ne sen gülebildin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
