Sevgiler kirlenmesin...

Hani ufacık bir tohum atarsın ya toprağa,
Belki de tohum olduğunu bilmeden,
Kum gibi, boncuk kadar.
Toprak alır onu koynuna,
Sevgisiyle besler hani.
Ana gibi, yar gibi.
Bir sabah, tek bir damla çiğ tanesi
Yemyeşil bir filizin üzerindeki
Toprağa düşer bilmeden.
Yeşermiştir umut.
Sevgi kirlenmemiştir.
Hani ikinin tek olduğu
Tek yürek attığı
O unutulmuş, kaybolmuş nadide anlarda
Minicik bir zerre koşar sevgiyle,
Koşar ve kavuşurlar hani.
Ayların ardından bir gün,
Bir ağlama duyulur avaz avaz
Doğmuştur bebek.
Sevgi kirlenmemiştir.
Kirletmeyin sevgileri…