Sevgiler Şiiri - Hüseyin Kurt

Sevgiler, insanlarda
Debisi yüksek ırmak gibi olmalı,
Akmalı, gürül gürül akmalı.
Aka aka gönül barajlarına dolmalı…
O gönül barajları- ki çoğalmalı.
Sevgiden ırmaklar,
Sığmamalı, patlatmalı barajları…
Sevgiler ırmaktan ırmağa
Nehirden nehire
Barajdan baraja akmalı…
Sevgiler durgun olmamalı
Yürekleri hoplatmalı
Heyecanlandırmalı insanları…
O sevgiler ki serinletmeli
Her ateşli yüreği
O sevgiler ki,
Olmalı,
Gökdelen misali aşkların
Çelikten direği…
O sevgiler ki,
Yakın etmeli ırağı
Tek noktada buluşturmalı,
Doğu ile batıyı…
O sevgiler ki,
Ovaya çevirmeli,
Dümdüz etmeli,
Çok derin, sarp uçurumları…